Co wspólnego mają: bandyta, kalafior i wiolonczela? Wszystkie te słowa pochodzą z języka włoskiego. To prawda, że porucznik Aldo Raine, grany przez Brada Pitta w „Bękartach wojny” średnio radził sobie z mówieniem w tym języku. Z pewnością jednak Tobie nauka może pójść znacznie lepiej!
Włoski znajduje się w piątce najpopularniejszych języków obcych wśród studentów ESKK.
Dziś zachęcamy do zapoznania się z językiem włoskim, zwłaszcza, że uważany jest za względnie łatwy do przyswojenia.
Włoski na świecie
Włochy, San Marino, Watykan, Szwajcaria – to kraje, w których włoski jest językiem urzędowym i powszechnie stosowanym. Używa się go również w regionie Istrii (należącym do Chorwacji i Słowenii), we Francji (zwłaszcza na Korsyce) i na Malcie. Można się nim także porozumieć w byłych koloniach włoskich: w Albanii i środkowej Afryce. Spore skupiska włoskojęzycznej ludności można spotkać w obu Amerykach.
Historia języka włoskiego
Włoski to język romański, podobnie jak francuski i hiszpański. Ich podstawą jest łaciński, który po upadku Cesarstwa Rzymskiego zaczął się różnicować. Bazę włoskiego stanowi łacina pospolita – volgare, będąca językiem ludzi prostych i niewykształconych. Z kolei wielowiekowe rozbicie na małe, włoskie państewka spowodowało wykształcenie licznych dialektów.
Współczesna, ujednolicona wersja włoskiego jest oparta na standardzie toskańskim. Swoją dominująca pozycję zawdzięcza gigantom odrodzenia w Italii – to właśnie tym dialektem posługiwał się Dante Alighieri oraz inni współcześni mu twórcy, tacy jak Francesco Petrarka i Giovanni Boccaccio. Jak można się domyśleć, Włosi korzystają z alfabetu łacińskiego, ale co ciekawe – litery j, k, w, x oraz y nie występują w słowach rodzimego pochodzenia.
Innym interesującym faktem z historii języka włoskiego jest korespondencja występująca między hymnami Polski i Włoch. W naszym rodzimym hymnie znajduje się fraza - z ziemi włoskiej do Polski. W ostatniej zwrotce hymnu włoskiego znaleźć można nawiązanie do ówczesnej sytuacji politycznej Polski, czyli zaborów - Già l'Aquila d'Austria le penne ha perdute (...) Il Sangue Polacco (Już Austriacki orzeł / stracił swe pióra / Krew włoską / Krew polską / pił wraz z Kozakiem / Lecz wypaliła mu serce).
Nauka włoskiego? Sì, per favore!
Włoski zamyka pierwszą piątkę w rankingu popularności języków obcych wśród studentów ESKK. Powszechnie uważany jest za język dość łatwy do nauki, szczególnie dla osób, które wcześniej miały styczność z francuskim, hiszpańskim lub łaciną. Jest melodyjny, a poza kilka specjalnymi przypadkami, wymowa nie różni się znacznie od pisowni.
Z pewnością nam, Polakom, najłatwiej zapamiętać te włoskie słówka, które zostały zapożyczone do naszego rodzimego języka. Bankiet, fontanna, malaria, opera to typowe italianizmy (nie należy ich mylić z makaronizmami, które są ogólnymi określeniami obcych zwrotów wplatanych do języka ojczystego ).
Trzeba też nadmienić, że nauka włoskiego to niezły trening mięśni twarzy ( a tu przeczytasz, jak to wykorzystać: wymownie o wymowie). Włosi bowiem wymawiają dźwięki z typową dla siebie południową ekspresją i wigorem. No i nie zapominajmy o roli gestów, nieodłącznym elemencie komunikacji we Włoszech.
Dlaczego warto uczyć się włoskiego?
Wciąż jest to język kojarzony ze sztuką i miłością, lecz ma także bardziej pragmatyczne zastosowanie. Włoska terminologia na stałe gości w kuchni, dlatego znajomość tego języka przyda się osobom, które chcą się zająć kulinariami profesjonalnie. Ponadto włoski to język luksusu. Wiele ekskluzywnych marek z branży motoryzacyjnej, meblarskiej i kosmetycznej powstało i działa właśnie w Italii. Zainteresowany? Zachęcamy do rozpoczęcia nauki włoskiego na kursie – z pewnością nie będzie nudno.
Źródło:
Loading ...
Dodaj komentarz