Szwedzki czy Norweski – Którego Języka Zacząć się Uczyć?

Chcesz wreszcie zrealizować swoje marzenie o wyjeździe do Skandynawii, ale nie wiesz jaki język Ci się bardziej przyda: szwedzki czy norweski? Liczne podobieństwa występujące między nimi są dużym ułatwieniem, ponieważ znając któryś z tych języków, skutecznie porozumiesz się zarówno z Norwegami, jak i ze Szwedami, a w dalszej kolejności także z Duńczykami. Istnieje jednak druga strona tego medalu: częste analogie między szwedzkim a norweskim sprawiają, że możesz mieć wątpliwości, na naukę którego z tych języków warto postawić.

Mamy nadzieję, że niniejszy wpis pomoże Ci dokonać optymalnego wyboru! Wyjaśnimy w nim m.in. jakie korzyści płyną z nauki norweskiego i szwedzkiego, czym charakteryzują się oba te języki, a także zastanowimy się nad tym, którego z nich lepiej zacząć się uczyć.

Norweski a szwedzki – wspólny praprzodek językowy źródłem wielu podobieństw

Specyficzny klimat panujący między poszczególnymi skandynawskimi państwami sprzyja powstawaniu wielu żartów i delikatnych uszczypliwości, które często biorą na cel różnice językowe w tych krajach. Koronnym przykładem są żarty Duńczyków z Norwegów opierające się na sugestii, że norweski to tak naprawdę duński, tylko że... z błędami ortograficznymi. Paradoksalnie te małe „szpileczki” wbijane sobie nawzajem przez użytkowników poszczególnych języków skandynawskich udowadniają, jak wiele podobieństw między nimi występuje.

Nie ma w tym przypadku, ponieważ norweski, szwedzki czy duński wywodzą się od wspólnego praprzodka – języka staronordyjskiego. Posługiwano się nim jeszcze w VIII wieku naszej ery na terenie całej Skandynawii. Z biegiem stuleci sytuacja ewoluowała i już w późnym średniowieczu mieliśmy do czynienia z dwiema rozwiniętymi grupami dialektów: wschodnią oraz zachodnią. Pierwsza z nich z czasem okazała się kamieniem węgielnym m.in. dla języka szwedzkiego i duńskiego, natomiast druga przyczyniła się do narodzin języka norweskiego, farerskiego czy islandzkiego.

Kiedy wiemy już o tym, że między norweskim a szwedzkim występuje wiele podobieństw z uwagi na wspólne pochodzenie, czas lepiej poznać charakterystykę obu tych języków. Ta wiedza pomoże Ci później zdecydować, który język będzie lepszym wyborem w Twoim przypadku: szwedzki czy norweski.

Czy nauka norweskiego to „gra warta świeczki”?

Najłatwiejszy język skandynawski, który zaskakuje uniwersalnością w tamtejszym regionie oraz... dwoma wariantami języka pisanego i ogromną liczbą dialektów utrudniających zrozumienie lokalsów. To dość paradoksalne zdanie doskonale obrazuje fakty i krążące w świecie pasjonatów języków obcych opinie na temat norweskiego. Co warto wiedzieć, zanim zdecydujesz się podjąć naukę tego języka?

Szacuje się, że norweskim na co dzień posługuje się ok. 5 mln osób. Praktyczne zastosowanie języka norweskiego wykracza jednak poza to stosunkowo wąskie w skali świata grono ludzi. Posiadając umiejętność posługiwania się tym językiem obcym, z dużym prawdopodobieństwem porozumiesz się z innymi mieszkańcami Skandynawii. Norweski wypada dość podobnie pod względem fonetyki do szwedzkiego, a występujące między nimi różnice leksykalne nie są na tyle duże, aby znacząco ograniczyć możliwość skutecznej komunikacji. Warto podkreślić również, że osoba władająca językiem norweskim raczej bez trudu poradzi sobie z lekturą tekstu w języku duńskim i na odwrót – jeśli posługujesz się duńskim, nie będziesz mieć problemów ze zrozumieniem tekstu po norwesku, co najwyżej wychwycisz kilka „pomylonych spółgłosek”, czyli np.„k” zamiast „g” lub „p” zamiast „b”. Teraz już wiesz, dlaczego Duńczycy żartują z tych „błędów ortograficznych” u Norwegów!

Jak widać, język norweski zachęca do nauki sporą uniwersalnością, szczególnie w skandynawskim świecie, jednak to tylko pierwsza z jego wielu zalet. Dużym atutem tego języka sprawiającym, że grono jego adeptów stale rośnie, jest stosunkowo łatwa przyswajalność w porównaniu ze szwedzkim, a tym bardziej z duńskim. Osoby marzące o wyjeździe do Skandynawii zwykle chcą zoptymalizować swoje działania i postawić na język obcy, który pozwoli im komunikować się w całym regionie, a przy tym będzie najbardziej przystępny – w takim przypadku norweski to idealna kandydatura!

Z czego wynika postrzeganie norweskiego jako najprostszego spośród języków skandynawskich?

Wymowa w języku norweskim jest mniej kłopotliwa niż w przypadku języka duńskiego. Z perspektywy Polaków istotne jest również to, że większość norweskich spółgłosek wymawia się podobnie jak w naszym języku.
Osoby stające przed dylematem: język szwedzki czy norweski, niekiedy decydują się na wybór drugiego z nich ze względu na prostszą gramatykę. Miłośnicy norweskiego podkreślają, że pod względem gramatycznym jest to język podobny do angielskiego, przy czym jest od niego łatwiejszy. Nie ma w nim odmiany przez osoby i przypadki, a szyk zdania opiera się o proste reguły i ustaloną kolejność: podmiot + orzeczenie + dopełnienie + miejsce + czas. Każdy, dla którego zmagania z gramatyką są koszmarem rodem ze szkolnej ławy, z pewnością doceni norweski!
To nie koniec analogii między norweskim a angielskim. Jeśli posługujesz się „współczesną łaciną”, z pewnością zauważysz, że wiele stosowanych w niej słów ma swoje bardzo podobne odpowiedniki w języku norweskim, co znacząco ułatwia naukę nowego słownictwa i rozumienie z kontekstu tego, co autor wypowiedzi, szczególnie w formie pisemnej, miał na myśli.

Znając te fakty, trudno się więc dziwić, że norweski jest uważany przez część specjalistów za jeden z najprostszych języków do nauki dla osób, które posługują się językiem angielskim. Co jednak istotne, jego logiczność i przystępność gramatyczna sprawiają, że możesz się go z powodzeniem nauczyć, nawet jeśli nie masz atutu w postaci dobrej znajomości angielskiego.

Dość duża przystępność norweskiego nie oznacza, że jego nauka nie będzie żadnym wyzwaniem. Specyficzną cechą tego języka jest to, że ma dwie prawidłowe i równoważne wersje zapisu – zgodnie z jedną z norweskich ustaw, oba języki pisane są równouprawnione i można z nich korzystać np. w urzędach publicznych.

Nynorsk – jest to rzadziej wykorzystywany język, którym posługuje się zaledwie około 10% Norwegów. Jego mniejsza popularność może wynikać z faktu, że jest kojarzony przede wszystkim z obszarami wiejskimi.
Bokmål – znacznie popularniejszy wariant języka norweskiego, określany czasem mianem języka książkowego. Jest oparty na dialekcie duńskim i powszechnie stosuje się go w mniejszych i większych miastach.

Wyzwaniem dla osób uczących się języka norweskiego jest duża liczba miejscowych dialektów. Zróżnicowanie rodzimego języka na tym polu stanowi powód do dumy dla Norwegów, jednak cudzoziemcy, nawet ci, którzy władają dobrze norweskim, mogą mieć problem z pełnym zrozumieniem lokalsów posługujących się którąś z trudniejszych odmian tego języka.

W kontekście potencjalnych językowych trudności, z jakimi mogą spotkać się osoby wyjeżdżające do Norwegii, należy wspomnieć o roli intonacji w norweskim. Charakterystyczną cechą tego języka są tonemy, czyli akcenty wyrazowe, które wpływają na znaczenie wypowiadanych słów. W Norwegii stosuje się dwa tonemy – wzrastający i opadający – a błędne użycie któregoś z nich może stać się przyczyną nieporozumień i problemów komunikacyjnych. Jeśli jednak źle zaakcentowane słowo będzie użyte w zdaniu, którego kontekst jest zrozumiały, to Norwegowie prawdopodobnie domyślą się, co chciałeś przekazać.

Język szwedzki – czy warto się go uczyć?

Nauka norweskiego ma bez wątpienia wiele plusów – a jak to wygląda w przypadku języka szwedzkiego? Przede wszystkim warto zaznaczyć, że grono osób posługujących się szwedzką mową jest znacznie większe niż w przypadku norweskiej, ponieważ liczy ono ok. 9 milionów osób. Jeśli rozważasz czy warto uczyć się języka szwedzkiego, musisz wiedzieć także, że jest on językiem urzędowym nie tylko w Szwecji, ale także w Finlandii. Dodatkowo korzysta się z niego także w Norwegii i Estonii, co istotnie poszerza Twoje pole manewru, jeśli chodzi o potencjalny wyjazd za granicę.

O czym powinieneś wiedzieć, zanim postanowisz zacząć uczyć się języka szwedzkiego?

Szwedzki charakteryzuje się bardziej złożoną gramatyką niż w przypadku norweskiego, jednak nadal nie jest ona przesadnie trudna. Dla przykładu czasowniki w języku szwedzkim nie odmieniają się przez osoby, jednak należy pamiętać o dodaniu odpowiedniego zaimka, aby wiadomo było, kto jest wykonawcą danej czynności. Co istotne, charakterystyczna dla szwedzkiej gramatyki jest obecność rodzajników, z którymi mamy do czynienia także np. w przypadku języka niemieckiego.
Gramatyka nie jest jedynym obszarem, w którym możemy dostrzec analogie między szwedzkim a niemieckim. Podobieństwa są widoczne również m.in. w zakresie słownictwa, ponieważ w języku szwedzkim występuje wiele zapożyczeń z niemieckiego. Z uwagi na to, osoby posługujące się niemieckim mają znacznie ułatwioną drogę do celu, jakim jest swobodne władanie językiem szwedzkim.
Dialekty szwedzkie, w porównaniu z norweskimi, cechuje nieco niższy poziom zróżnicowania, dzięki czemu ryzyko, że któryś z nich będzie dla Ciebie wyjątkowo niezrozumiały jest mniejsze.
Posługując się językiem szwedzkim, z dużą dozą prawdopodobieństwa będziesz w stanie porozumieć się z Norwegami i pisać w sposób zrozumiały dla Duńczyków. Dzięki znajomości szwedzkiego bez problemu powinieneś także zrozumieć sens napisanego po norwesku artykułu czy ogłoszenia.

Polacy uczący się szwedzkiego z pewnością zauważą to, że różni się on od polskiego sposobem wymowy samogłosek. Wynika to z faktu, że w języku szwedzkim występują samogłoski długie i krótkie, które artykułuje się inaczej. Jeśli jednak ucząc się szwedzkiego, będziesz pracować z nagraniami przygotowanymi z udziałem rodowitych Szwedów, będziesz w stanie w niedługim czasie nauczyć się poprawnej wymowy.

Szwedzki czy norweski – na naukę którego z nich warto się zdecydować?

Trudno jednoznacznie rozstrzygnąć, która opcja będzie lepszym wyborem dla Ciebie: język szwedzki czy norweski. Optymalny wybór będzie zależeć od tego, jakie są Twoje preferencje oraz w jakim celu chcesz się uczyć jednego z tych języków. Mimo wielu podobieństw między językiem norweskim a szwedzkim występuje kilka istotnych różnic, które mogą sprawiać, że dany język będzie dla Ciebie atrakcyjniejszym rozwiązaniem. Jeżeli traktujesz język jako uniwersalne narzędzie mające umożliwić Ci „dogadanie się” ze Skandynawami z różnych krajów, a jednocześnie wizja nauki zawiłości gramatycznych budzi w Tobie zniechęcenie, to lepszym wyborem będzie dla Ciebie język norweski. Jeśli natomiast marzy Ci się emigracja do Szwecji, Finlandii lub Estonii, a dodatkowo uczyłeś się wcześniej języka niemieckiego, to szwedzki okaże się strzałem w dziesiątkę.

Niezależnie od tego, na który język się zdecydujesz, istotna jest systematyczna, zróżnicowana nauka. Doskonałym urozmaiceniem procesu codziennego rozwoju Twoich umiejętności w tym zakresie jest „otaczanie się” językiem obcym. Co to oznacza? Sięgaj po podcasty, książki, artykuły, muzykę czy filmy i seriale tworzone w języku, którego chcesz się nauczyć. Do tego zadbaj o rdzeń metodycznej nauki języka – dobry kurs językowy, który pozwoli Ci kompleksowo rozwinąć umiejętności, takie jak czytanie, pisanie, mówienie czy rozumienie ze słuchu w języku obcym.

Gdzie możesz znaleźć taki kurs? Polecamy sprawdzone kursy językowe ESKK, dzięki którym skuteczna nauka szwedzkiego lub nauka norweskiego w domowym zaciszu stanie się możliwa. Decydując się na skorzystanie z naszej oferty, zapewniasz sobie:

20 podręczników zawierających 40 lekcji opracowanych przez doświadczonych dydaktyków oraz towarzyszące im ponad 17 godzin nagrań dostępnych na platformie online, które współtworzyli profesjonalny lektor i native speakerzy,
funkcjonalny program do nauki słówek,
opiekę wykwalifikowanego lektora, który stanowi fantastyczne wsparcie w procesie nauki języka obcego.

Opcjonalnie, za niewielką dopłatą, możesz uzupełnić swój pakiet także o interaktywny kurs online, a w przypadku kursu norweskiego także audiobook składający się z ponad 21 godzin nagrań dostępnych na platformie online.

Zachęcamy do skorzystania z naszych kursów i przebycie z nami drogi od znajomości języka norweskiego lub szwedzkiego na poziomie „zerowym” do osiągnięcia poziomu średniozaawansowanego (B1)!