Fotografia – zdjęcia portretowe
Zdjęcia portretowe to jedna z najtrudniejszych dziedzin fotografii. Portret powinien bowiem stanowić nie tylko obraz fotografowanej osoby, lecz także nieść za sobą informacje o jej stanie psychicznym, samopoczuciu i nastroju.
Portretowanie jest zbliżone do sztuk plastycznych – nie powinno ono skupiać się wyłącznie na cechach zewnętrznych modela. Jednak nie obowiązują tu sztywne reguły. Wszystko jest ściśle uzależnione od osoby fotografowanej oraz intencji fotografującego. Oto kilka prostych porad, co zrobić, aby wykonać dobry portret:
- Przed rozpoczęciem sesji portretowej niezbędna jest jasna wizja tego, co chcesz osiągnąć. Zdecyduj więc, gdzie chcesz robić zdjęcia, wybierz tło oraz sposób, w jaki model ma siedzieć i pozować. W przypadku pracy studyjnej wybierz odpowiedni typ oświetlenia.
- Zbliż się. Często powodem uzyskiwania nieudanych portretów jest fakt, że nie są one wykonywane z odpowiedniej odległości.
- Unikaj ostrego światła. Najkrótszą drogą do popsucia portretu jest zastosowanie bezpośredniego światła padającego na twarz modela. Powstają wówczas ciemne, ostre cienie pod oczami, wokół nosa i pod brodą. W portretach profesjonalnych używamy tzw. „otwartego cienia”, podobnego do tego, który obserwujemy pod drzewem w słoneczny dzień. Dzięki temu otrzymujemy mnóstwo przypadkowego światła, które eliminuje niepotrzebne cienie, uzyskując tym samym pożądane rozproszenie.
- Aby być dobrym portrecistą, musisz nauczyć się obserwować ludzi. W zachowaniach fotografowanych osób można odnaleźć klucze do odczytania ich charakterów. Obserwuj więc swoich modeli podczas codziennych zajęć, kiedy rozmawiają, śmieją się i rozmyślają. Jeśli nauczysz się wrażliwości na ludzkie zachowania – uzyskasz lepsze portrety
- Pracując z modelem, postaraj się go zrelaksować i rozluźnić. Postaraj się go zająć czymś, co go zainteresuje. Prawdopodobnie wtedy przestanie obawiać się aparatu.
- Nawet przy najbardziej naturalnie wyglądających portretach zadaniem fotografa jest dawanie modelowi wskazówek. Szczególnie ważny jest kąt nachylenia głowy. Portret z twarzą skierowaną frontalnie do obiektywu jest bardziej statyczny i formalny niż tak zwany układ 3/4. Podkreśla też ewentualne braki symetrii w budowie twarzy, a jeśli ktoś ma szeroki nos, to na takiej fotografii stanie się on jeszcze szerszy. Jednak tego typu portret warto wykonać, gdy chcemy, aby bardzo wąska twarz wydała się pełniejsza. Ponieważ oczy modela przy takim fotografowaniu spoglądają zazwyczaj wprost na aparat, ten typ obrazowania na pewno zwróci uwagę oglądającego zdjęcie. Portretowanie z naciskiem na linię nosa brody i brwi, czyli z profilu, rzadko upiększa osobę, która nie posiada idealnych rysów twarzy. Lecz profil może dodać dramatyzmu portretowi, jeżeli oczywiście jest to efekt zamierzony. Dla większości twarzy ludzkich najlepszym ułożeniem do fotografowania jest układ 3/4. Osoby będące modelami wyglądają wówczas bardziej naturalnie i zazwyczaj wydają się mniej sztywne i formalne. Nieco obniżona głowa powoduje, że oczy stają się bardziej wyraziste. Z drugiej zaś strony, przy lekkim uniesieniu głowy, uzyskujemy efekt większego ożywienia.
- Niektórzy autorzy zdjęć gustują w fotografowaniu ludzi na zewnątrz, w ich naturalnym otoczeniu, inni wolą portret studyjny. Korzyści można osiągnąć zarówno z jednego, jak i z drugiego podejścia. Wychodząc na zewnątrz, zyskujemy więcej życia, także jeśli chodzi o światło. Fotografowanie wczesnym rankiem lub późnym popołudniem dostarcza znakomitego oświetlenia twarzy. Wybieraj otoczenie, które „dopełnia” Twojego modela. Studio – w przeciwieństwie do warunków naturalnych – oferuje pełną kontrolę w zakresie oświetlenia, doboru tła i rekwizytów. Możesz zaaranżować te elementy w dowolny sposób, tak aby odpowiadały Twoim oczekiwaniom i wyobrażeniom. Nie jesteś uzależniony od zmienności pogody.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na takie tematy, jak zdjęcia portretowe, zdjęcia dzieci, fotografia artystyczna, zdjęcia reklamowe oraz uzyskać praktyczne wskazówki na temat fotografowania i wyboru aparatu fotograficznego, sięgnij po „Kurs fotografii”, na podstawie którego powstał ten artykuł.