Parapsychologia

Hipnoza, czyli między snem a jawą

Przez długi czas oddziaływanie na psychikę człowieka za pomocą sugestii było wiązane prawie wyłącznie z teologią, a nie z medycyną czy psychologią. Już na pochodzących ze starożytnego Egiptu płaskorzeźbach widnieją podobizny kapłanów wprowadzających ludzi w stan hipnozy. Również najstarsze rękopisy świata klasycznego mówią o stosowaniu tej metody. A jednak do tej pory zjawisko hipnozy nie zostało dokładnie i jednoznacznie wyjaśnione.

Hipnoza ma wiele zastosowań, liczne zapewne czekają jeszcze na swoje odkrycie. Najczęściej stosuje się ją do: pokazów estradowych, terapii psychologicznych i psychiatrycznej (np. jako formę leczenia obsesji czy psychoz), terapii medycznych (odstawianie leków, usuwanie bólu, znieczulanie w stomatologii, położnictwie, dermatologii, onkologii, medycynie sportowej), terapii parapsychologicznych, rozwijania zdolności twórczych oraz rozwijania zdolności parapsychologicznych.

Encyklopedyczna definicja podaje, że „Hipnoza to sztucznie wywołany stan obniżonej świadomości, podobny do snu, w którym usypiany poddaje się sugestii hipnotyzera. Polega on na obniżeniu aktywności kory mózgowej przez wytworzenie hamowania sennego z pominięciem tych obszarów korowych, w których znajdują odbicie słowa hipnotyzera. Odmianą hipnozy jest autohipnoza.”

W 1955 roku w „British Medical Jurnal” hipnozę definiowano jako „przejściowy stan zmienionej uwagi u danej osoby, który może być wywołany przez inną osobę i w którym różne zjawiska mogą pojawiać się spontanicznie albo też jako odpowiedzi na bodźce słowne lub inne. Zjawiska te obejmują zmianę w świadomości i w pamięci, zwiększenie podatności na sugestię oraz pojawienie się u danej osoby odpowiedzi i myśli, które w zwykłym stanie umysłu nie są jej znane. Ponadto w stanie hipnotycznym mogą występować i zanikać takie zjawiska, jak: utrata wrażliwości, czyli znieczulenie (anestezja), bezwład, czyli porażenie (paraliż), sztywność mięśniowa oraz zmiany naczyniowe (naczyniowo-motoryczne)”.

Hipnoza jest jednym z odmiennych stanów świadomości. Możemy go umieścić pomiędzy snem a jawą, kiedy to część mózgu jest uśpiona, a część rozbudzona. Następuje w nim zawężenie lub nawet wyłączenie części świadomej umysłu i duże uaktywnienie podświadomości. Możemy umownie powiedzieć, że w transie hipnotycznym mamy bezpośredni albo przynajmniej znacznie ułatwiony dostęp do naszej Niższej Jaźni, a co za tym idzie do informacji zawartych w tej części umysłu i do jej zdolności. Szczególnie należy podkreślić, że w trakcie oddziaływania hipnotyzera następuje bardzo silny i bezpośredni związek z podświadomością osoby poddawanej hipnozie. Powinien on oczywiście być wykorzystany dla dobra wszelkich istot. Niestety czasem bywa inaczej i to nie zawsze jest spowodowane złą wolą.

Każdy hipnotyzer tym bardziej jest sam podatny na hipnozę, im dłużej się nią zajmuje i im większe ma w niej sukcesy. Warto zwrócić uwagę na niebezpieczeństwo wynikające ze szczególnej więzi, jaka tworzy się pomiędzy osobą hipnotyzowaną i hipnotyzerem. Bardzo łatwo można przekroczyć granicę intymności. Osoba hipnotyzowana otwiera się na wszelkie sugestie hipnotyzera. Ten często nawet nieświadomie może przekazywać jakieś niekontrolowane, niejednoznaczne sygnały czy sugestie. Musi zatem brać pod uwagę to, że jest odpowiedzialny za osobę hipnotyzowaną.

Częste porównywanie hipnozy do snu jest mylące, choć zewnętrznie oba stany są bardzo do siebie podobne. W stanie hipnozy pobudliwość i zdolność mięśni jest znacznie zwiększona, wyzwalają się zapasy energii, z których normalnie się nie korzysta. Na przykład można zasugerować ciału zahipnotyzowanego, aby zesztywniało jak deska. Po czym utrzymuje ono ten stan, oparte jedynie czołem i stopami na poręczach dwóch krzeseł.

Metody hipnotyzowania bywają różne, można nawet powiedzieć, że większość hipnotyzerów wypracowuje własną odmianę hipnozy dostosowaną do indywidualnych potrzeb i umiejętności. Wyróżnia się następujące podstawowe metody wprowadzania w trans hipnotyczny:

• pasaże w kontakcie z ciałem;
• pasaże bez kontaktu z ciałem;
• koncentracja wzroku;
• sugestia słowna.

Bardzo często hipnotyzerzy łączą powyższe metody.

Jeśli chcesz poznać podstawowe techniki i zasady wprowadzania w trans hipnotyczny, dowiedzieć się, co to jest autohipnoza i jak ją przeprowadzić, a także zapoznać się bliżej z takimi zagadnieniami, jak m.in. czakry, świadomy sen, afirmacja, podświadomość i techniki relaksacyjne, sięgnij po kurs „Parapsychologia”, na podstawie którego powstał ten artykuł.