Inne witryny Grupy Schouten & Nelissen

Techniki masażu – masaż szwedzki

Obecnie, zwłaszcza w Europie, najbardziej rozpowszechnionym rodzajem masażu jest masaż szwedzki. Stanowi on także bazę większości metod leczniczych. Skutecznie poprawia samopoczucie; łagodzi dolegliwości reumatyczne, wspomaga leczenie migreny, bólu głowy, bezsenności, wyczerpania, stresu itd. Oprócz tego masaż szwedzki koryguje wady postawy, niweluje sztywność mięśni pojawiającą się w pobliżu kręgów szyjnych, piersiowych i lędźwiowych.

Techniki masażu szwedzkiego i siła zastosowana w czasie jego przeprowadzania są różne w zależności od etapu masażu – na początku, w trakcie i na końcu. Czynniki te należy zawsze dostosować do rodzaju masowanego obszaru ciała, wieku pacjenta i jego wytrzymałości. Techniki stanowiące podstawę masażu są dość proste i łatwe do przyswojenia. Każdy masażysta wypracowuje sobie pewien układ ruchów, w skład którego wchodzą ruchy, podstawowe techniki, wykorzystywane przez wszystkich masażystów. Do chwytów podstawowych należą:

Głaskanie – w technice głaskania wyróżniamy głaskanie wprowadzające, przeprowadzające i wyprowadzające. Głaskanie jest najważniejszą techniką w masażu. Przyspiesza krążenie krwi w naczyniach włosowatych i żyłach powierzchniowych, przyspiesza przepływ limfy w przestrzeniach międzykomórkowych i drogach limfatycznych, wywiera wpływ na nerwy peryferyjne i bezpośrednio wpływa na nerwowy mechanizm krążenia, który reguluje krążenie w całym organizmie.

Rozcieranie – po głaskaniu, jest najstarszą i najczęściej stosowaną techniką masażu. Celem rozcierania jest oddziaływanie na tkanki podskórne. Istotą rozcierania jest przyciskanie skóry i miękkich tkanek umieszczonych pod skórą do głębiej położonych części tkanek, kości lub własnej dłoni. Za najprostszy ruch rozcierający uważa się nacisk na jeden punkt. Rozcieramy ruchem „tam i z powrotem” w jednym kierunku, możemy też powiedzieć, że „obracamy” miesień. Rozcieranie stosujemy zazwyczaj wtedy, gdy szukamy skurczonego, bolącego mięśnia. Technika rozcierania przede wszystkim niweluje skurcze mięśni. Powodzenie zabiegu zależy od siły i czasu trwania nacisku.

Wyciskanie i wałkowanie należy do technik masażu uspokajającego. Polega ono na wykonywaniu ruchu rękami od jednego segmentu ciała do następnego. Zgiętymi palcami chwytamy z dołu do góry ramię, przedramię, udo lub mięśnie pośladkowe i postępując w kierunku do boku oraz z dołu do góry, unosimy mięśnie, a następnie uciskamy je, tak jakbyśmy je wyciskali. Wałkowanie polega na tym, że daną część ciała ściskamy między stronami dłoniowymi obu rąk, po czym zaczynamy rozcierać ją kolistymi ruchami, tak jakby dłonie były dwoma walcami. Obie techniki masażu stosujemy głównie na kończynach. Wyciskanie i wałkowanie stosujemy po ugniataniu.

Ugniatanie i skręcanie jest bardzo ważną techniką – poprzez omijanie anatomicznych barier mięśni i tkanek umożliwia masażyście maksymalne rozciągnięcie i rozluźnienie mięśni. Ugniatanie ma duży wpływ na ciało pacjenta, jest jedną z najskuteczniejszych technik masażu. Ugniatanie i skręcanie stosuje się na częściach ciała o dużej powierzchni: plecach, brzuchu, pośladkach. Można wykonywać je również na innych częściach ciała, trzeba jednak zawsze ruchy dostosować do wielkości danego obszaru, jego kształtu, wypukłości. Ugniatanie i skręcanie to najlepsza metoda gruntownego rozmasowania głęboko położonych tkanek.

Lekkie oklepywanie – lekkie, rytmiczne oklepywanie skóry, czy też tkanek znajdujących się pod nią, jest w największym stopniu pobudzającą techniką masażu. Stosowano ją już w najdawniejszych czasach, głównie w łaźniach parowych, w połączeniu z okładaniem ciała pęczkami witek. Oklepywanie należy wykonywać szybko i rytmicznie. W technice tej ważny jest sprężysty ruch, nie zaś siła uderzenia. Oklepywanie ma silne działanie pobudzające. Najczęściej oklepywanie stosujemy wtedy, gdy pacjent poddał się już wcześniej innemu masażowi.

Wibracje lub wstrząsanie: wibracja jest rytmicznie drgającym ruchem i naciskiem o zmiennej sile. Obecnie czynność tę doskonale wykonują aparaty do masażu, ich działanie opiera się właśnie na wibracji. Wibracje wykonujemy przede wszystkim na kończynach po masażu ogólnym. Celem tej techniki jest lekkie rozluźnienie i wstrząśnięcie mięśni kończyn, poprawa krążenia krwi w mięśniach.

Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak wykonać masaż relaksacyjny, masaż limfatyczny oraz poznać techniki masażu, sięgnij po kurs „Masaż relaksacyjny”, na podstawie którego powstał ten artykuł.

Kliknij i odbierz PÓŁ kursu ZA DARMO