Kurs tańca

Ogniste tango – kurs tańca

Tango to nie tylko taniec, to styl życia, jak twierdzą znawcy. Jego wyjątkowy klimat, zagadkowy nastrój, ekscytująca atmosfera zachwycają od dawna. Wielu artystów sięga po tematy tanga w swoich piosenkach czy filmach.

W ostatnich latach typowe tango argentyńskie znowu zachwyca i fascynuje. Jego odmiana – tango w formie towarzyskiej – wprowadza coraz więcej elementów pierwotnego tanga. Historia tanga argentyńskiego sięga połowy XVI wieku, kiedy wraz z niewolnikami afrykańskimi do Ameryki Łacińskiej przywędrował taniec zwany „tangano”. Rozprzestrzenienie typowego tanga argentyńskiego przypisuje się Afroamerykanom przesiedlonym z Kuby i Haiti do Argentyny w okolice Rio de la Plata. Taniec był wykonywany na ulicach do śpiewu i rytmu bębnów.

Nikt nie mógł oprzeć się sile zmysłowej muzyki, władczej roli tancerza i pełnej wewnętrznego niepokoju atmosferze tego tańca. Tango miało jednak złą sławę i stanowiło „tabu” dla wyższych sfer. Pojawienie się tanga w Europie, gdzie „wysłano” je, aby pozbyło się „wszystkich niewłaściwych cech” i nabrało ogłady, wywołało niesamowitą burzę. Szczególną nagonkę na tango prowadzono w latach 1910–14. Przez pewien okres tango było nawet uważane przez papieża za niemoralne i szkodliwe dla dobrych obyczajów.

Pierwszą próbę stworzenia wersji towarzyskiej podjęto w czasie konferencji zwołanej w Londynie w 1922 roku. Za ojca tanga towarzyskiego uważa się Henry Jacques’a, który opracował teorię, technikę oraz przedstawił podstawowe figury. Tango – taniec towarzyski – jest mniej skomplikowane, ale stanowi dobrą podstawę do nauki tanga argentyńskiego. Muzyka tanga powstała z połączenia: gitar gauchów, afrykańskich synkop, hiszpańskich melodii oraz kubańskiej habanery. Tango tańczone jest w takcie 2/4, w tempie 30–33 takty na minutę.

Trzymanie zamknięte w tangu

Partner i partnerka ustawieni są naprzeciw siebie, ich ciała są w bliskim, zwartym kontakcie. Kontakt w tangu jest dużo bardziej ścisły niż w innych tańcach, co wynika z jego specyficznego charakteru. Partnerka jest przesunięta bardziej na prawą stronę partnera. Prawe biodra i prawe noski butów ustawiamy naprzeciwko siebie. Partner obejmuje partnerkę głębiej i niżej niż w innych tańcach standardowych – dłoń tancerza znajduje się poniżej łopatki w okolicy kręgosłupa tancerki. Tułów partnera i partnerki jest nieco skręcony w lewo – prawą stronę ciała wysuwamy nieco do przodu.

Jak uzyskać właściwą pozycję wyjściową i dobre trzymanie zamknięte w tangu?

Stań z partnerem w bliskim kontakcie w biodrach. Stopy są połączone i równoległe. Oba kolana lekko zrelaksowane (zgięte) w tym samym stopniu. Utrzymując kontakt w biodrach, wykonaj skręt całego ciała o około 1/8 w lewo. Po wykonaniu obrotu stopy pozostaną nadal równoległe. Jednak lewa stopa znajdzie się lekko przed prawą stopą – palce prawej stopy znajdą się na wysokości podbicia lewej stopy. Partnerka przesunie się na prawą stronę partnera, a lewe podbicie jej stopy znajdzie się blisko palców jej prawej nogi.

Jeśli chcesz poznać kroki i figury tanga i innych z 17 tańców, takich, jak: walc angielski, samba, blues, cha cha, cha, jive, slowfox, mambo, walc wiedeński, rumba, paso doble, polka, rock & roll, quickstep, fokstrot, disco i salsa, sięgnij po „Kurs tańca”, na podstawie którego powstał ten artykuł. Kroki prezentowane są na schematach, zdjęciach oraz w materiałach DVD.