Taekwondo

Zasady obowiązujące w Taekwondo

We wschodnich sztukach walki bardzo dużą rolę odgrywa tradycja. Nic zatem dziwnego, że 17.03.1971 r. Korea Południowa uznała Taekwondo za część dziedzictwa narodowego.

TAEKWON DO jest sztuką walki pochodzącą z Korei. Pierwsze ślady istnienia sztuk walki na terenie Półwyspu Koreańskiego pochodzą z ok. 50. roku n.e. Przetrwały one jako postacie wojowników prezentujących pozycje i techniki sztuki walki TAE KYON, które zostały znalezione wśród rzeźb oraz malowideł wewnątrz Muyong-chong, królewskiego grobowca dynastii Koguryo. Nieuzbrojeni wojownicy, którzy są tam przedstawieni, używają technik prawie identycznych jak te z dzisiejszego Taekwondo. Na szczególną uwagę zasługują detale wskazujące na użycie technik ręki-noża, pięści i klasycznych pozycji walki – składników nowoczesnego Taekwondo.

System walki Tae Kyon narodził się i rozwijał w państwie Koguryo. Przeważały w nim techniki nożne, lecz miały one charakter pchnięć, a nie kopnięć. Jednak największą rolę w rozwoju systemu odegrało najmniejsze z historycznych królestw Półwyspu Koreańskiego – Shilla, istniejące pomiędzy 57 r. p.n.e. a 935 r. n.e.

Od 540 r. bardzo prężnie rozwijała się tam organizacja rycerska zwana Hwarang (czyt. Harank, czyli Kwiat Młodości), która celem i ideologią była zbliżona do kasty samurajów w Japonii. Do tej militarnej organizacji należeli młodzi ludzie pochodzący z arystokracji. Rycerzy Hwarang obowiązywał kodeks moralny, oparty na pięciu wiodących zasadach:

1. Bądź lojalny wobec ojczyzny.
2. Bądź posłuszny rodzicom.
3. Bądź godny zaufania (honorowy) wobec przyjaciół.
4. Nigdy nie wycofuj się z walki.
5. Nie pozbawiaj życia bez powodu.

Charakteryzowało też ich dziewięć cnót, a mianowicie:

• humanitaryzm,
• sprawiedliwość,
• uprzejmość,
• mądrość,
• wiara,
• dobroć,
• prawdomówność,
• lojalność,
• odwaga.

Członkowie korpusu Hwarang nauczani byli nie tylko sztuki wojennej, lecz także wiary buddyjskiej, kultury i zasad dobrego wychowania. Przygotowanie wojskowe obejmowało jazdę konną, łucznictwo, szermierkę oraz walkę wręcz. Rycerze uprawiali Tae Kyon i system walki zwany Subak, charakteryzujący się różnorodnością technik ręcznych. W 935 r. rycerze Hwarang doprowadzili do zjednoczenia trzech królestw w jedno o nazwie Koryo (935 – 1392 r.). Sztuki walki stały się wówczas tak powszechne, że wchodziły w skład egzaminów na wyższe stopnie wojskowe i urzędnicze. Przez prawie pięćset lat obowiązkowy trening Tae Kyon był wpisany w konstytucję rządu Koryo. Oprócz wymienionych sztuk walki na półwyspie uprawiano również szermierkę (Kum Do) oraz zapasy (Ssirum).

Jeśli chcesz poznać sztukę walki, jaką jest Taekwondo, oraz przećwiczyć poszczególne techniki walki, sięgnij po kurs „Taekwondo”, na podstawie którego powstał ten artykuł.